Dag 3 in de Katmai Wilderness

Het regent de hele nacht, en ook als we wakker worden. Grijs, grauw en nat. Het is echter eb aan het worden, en ‘eb is hier alles’. Zodra het eb is valt er vanalles droog, zijn er schelpen te eten en vissen te vangen, dus dan komt alle wildlife massaal uit het bos. Mooi is dat !

Het opstaan is al wat moeilijker, een volle enerverende dag in de buitenlucht, continue gespannen en toch ook met de nodige wandel inspanning zorgt voor diepe slaap. We ontbijten een heerlijke eitje, ommeletje en french toastje en hijsen ons weer in lieslaarzen en ultra regen pakken. ‘Noord duitse bontjassen’ grapt onze zuid duitse mede gast : in het noorden van duitsland regent het alleen maar, werkt iedereen op zee, dus vandaar. Vrije vertaling : ‘Rotterdamse bontjas’. Kaat heeft n knalgele uitgezocht vandaag, valt lekker lang dus doet haar regenbroek niet aan.

Als een olieplatform crew wandelen we om 9 uur naar de twee bootjes. Eerst even een krabbenkooi met aas op de bodem van de zee leggen, kunnen we morgen krab eten. Ben benieuwd. Dan zijn we al weer snel in de baai en tuffen op onze bekende riviermonding af. Er ligt al een boot van een ander bedrijf, en er zit ook een groepje fotografen op de spot die wij gister innamen en waar een 4 tal beren rond de watergeultjes hangen. Er valt niet veel te vissen dus hangen en lummelen die grote joekels daar een beetje rond. Wij zagen een moeder beer met 3 kleintjes toen we aan land gingen dus daar gaan we naar op zoek. We struinen door het hoge gras, van links naar rechts, van voor naar achter, en telkens weer nieuwe geulen, gaten en kreekjes ontdekkend. Vanaf de boot lijkt zo’n riviermonding een weiland, maar als je er dan eenmaal instaat is het een gigantische wirwar van vanalles en nogwat. We volgen eerst 1 beer, dan een ander, maar geen van tweeen heeft echt trek om ons te entertainen. Dan splitst de groep zich op, de wat oudere en bezadigdere reisgenoten met grote camera’s en zware statieven blijft op 1 plek zitten, wij gaan weer wandelen met een van de gidsen. In de richting van een 4 tal beren. Die doen niet veel, liggen en wandelen wat rond. Ze laten ons tot een metertje of 10 komen.

Na een tijdje horen we via de walkie talkie dat de andere groep de moeder met kleintjes weer heeft gezien dus hobbelen wij terug door water en blubber, en als we daar na een kwartiertje aankomen is moeder al weer in beweging. Wij er achter aan, rustig lopend, uit de weg blijvend en onze gidsen hebben een prima planning, nadat moeder de baai langs de rand heeft omcirkelt, komt ze aan de rand van het water weer uit het gras, en nestelt zich op het zand. Wij een meter of 10 verderop op de rivieroever. Klapstoeltjes uit, camera’s in de aanslag en let the show begin. En t wordt een show. De kleintjes zijn echt hartstikke net geboren en 3 schattige haarballetjes. Eerst moet moeder even een andere beer wegjagen die in de buurt is, en terwijl ze dat doet blijven de kleintjes verscholen in het hoge gras. Als de kust veilig is komen ook zij er uit en schuchter achter mam aan. Zodra mam op haar kont gaat zitten hobbelen de kleintjes naar haar toe, springen tegen haar op en laat moeder zich op haar rug glijden zodat ze zich alle drie aan haar kunnen voeden. Wat een prachtig gezicht ! Staat ook op filmpje. Dit is echt uniek, duurt een minuut of 15 en dan is moeder het blijkbaar zat. Ze gaat op zoek naar vis en dat is het commando voor de kleintjes om dicht tegen elkaar aan te kruipen en een tukkie te doen. Lekker slapie na het eten. Moeder gaat wat vissen, vangt niks en vleit zich even later ook bij haar kroost dat nu dicht tegen haar aankruipt. Wat een schattig tafereeltje !! We genieten, kunnen onze ogen niet geloven en alles gebeurt zo 10 a 20 meter recht voor onze neus. Na enige tijd is het weer genoeg, moeder waagt nog wat vergeefse vis pogingen en besluit dan dat ze moeten gaan. In een soepele beweging steekt ze het stroompje over dat ons van hen scheidt, en komt ze recht op ons af.

Even een collectief ademinhoud en pies-en poep-in-de-regenbroek moment zeg… als je op een meter of 3 van ons is buigt ze af, staat even stil om de kleintjes te laten weten dat ze ook moeten komen en loopt dan tergend langzaam aan ons voorbij. De kleintjes volgen dezelfde weg en ook hen kunnen we gewoon aanraken als we onze arm hadden uitgestoken. Nadat ieders hart weer veder is gegaan met kloppen realiseren we ons dat er zojuist een verschrikkelijk grote wilde beer pal langs ons heen gelopen is, en ons niet onaardig vond … Wat ontzettend gaaf dit !! Effie heeft het hele tafereel gefilmd terwijl Breg en ik fotografeerden. Wat waanzinnig. Het is ondertussen half drie en we hebben nog niet geluncht, alles doet pijn van het stil in 1 houding zitten en als de beren pal naast ons in de struiken verdwijnen breken wij ons kampementje op en wandelen naar de boten voor lunch. Een en al opwinding en lachende gezichten. Ook hevig knorrende magen die gevuld worden met sandwiches, chips, cookies en frisdrank. En voor sommigen ‘spicy-cider’. Het regent maar who cares. Plots zien we in de verte waar we net vandaan kwamen een lichte beweging tussen de diverse donkere beren die daar nog lopen. Beetje bruin/wit, blijkt een wolf te zijn die door de monding loopt. Sporen hadden we al geregeld gezien maar t zijn zulke ‘sneaky’ beesten … Het gaat harder regenen en we lopen een stukje terug om wellicht de wolf wat beter te bekijken maar dat wordt niks. Hij is niet meer te zien, en wij zijn kapot van de opwinding. Het is mooi geweest, het is prachtig geweest, iedereen is klam, kouig en nat en we besluiten terug naar de lodge te gaan. Het gaat steeds harder regenen maar bij de lodge is het opeens kraak droog, en een waterig zonnetje schijnt. Als we de balans opmaken hebben de drie korpies ca 2500 foto’s gemaakt vanochtend … laten we die dus eerst maar eens gaan uitzoeken J

Lekker douchen, schone kleren aan en een borrel, proosten op de beren en zo, en vervolgens weer een overheerlijke maaltijd. Nog even een vluchtje met mr drone boven de lodge gemaakt (zie andere video) en een beetje natafelen met onze nieuwe vrienden. Gezellig, leuk en vrolijk gezelschap. Eb was vandaag weer alles, het was ongelooflijk wat we gezien hebben, zo bizar dat je hier op het topje van de wereld staat en die baaien hier zo vol leven zitten, en gewoon geen steden, dorpen of huizen of wegen in een straal van minimaal 500 km. We zijn bevoorrecht. Het is prachtig.

Als we gaan slapen gaat t ook weer gestaag regenen, het meeste raakt ons niet, en we gaan tevreden en nog wat opgewonden op 1 oor.